suggestieve oppositie

De Tweede Kamer roept staatssecretaris van Financiën Frans Weekers (VVD) op het matje om hun verdachtmaking en verwijt van corruptie oppositionele kracht bij te zetten. De bewindsman heeft de schijn tegen, maar feitelijk valt hem weinig te verwijten. Het Randstedelijk vooroordeel wil nu eenmaal dat Limburgse politici in een geur van belangenverstrengeling zaakjes beklinken. Wie de Limburgse politiek kent, ziet de onderlinge tegenstellingen.

Zo had de afgetreden VVD-wethouder Jos van Rey (Roermond) tijdens de Tweede Kamer-verkiezingscampagne een meningsverschil met de Venlose VVD-kandidaat Mark Verheijen. Om Verheijen te plagen, wilde Van Rey langs de A73 bij Roermond een billboard plaatsen met een enorme foto van de andere Limburgse VVD’er, hoog op de VVD-lijst: Frans Weekers. Van Rey belde Weekers, die niet meer deed dan hem het telefoonnummer geven van een campagnemedewerker. Nu wordt met graagte gesuggereerd dat Van Rey de politieke patroon is van Weekers.

Een billboard plaatsen valt onder de vrijheid van meningsuiting. Gesuggereerd wordt ook dat Weekers een tegenprestatie leverde door een belastingkwestie van Van Rey te hebben geritseld. Feitelijk heeft Weekers alleen maar een brief van Van Rey doorgegeven aan een van zijn ambtenaren, conform de regels.

Ten slotte zou Weekers tegen ambtelijke adviezen in een belastingkantoor in Roermond hebben gehandhaafd. Maar de vestiging van rijksdiensten ligt in handen van Binnenlandse Zaken. Daar kàn Weekers zich niet eens persoonlijk hebben laten gelden.

Weekers zit door alle aantijgingen vanuit de ‘geachte oppositie’ en de publieke verdachtmakingen door en in media  in een lastig parket. Het is lastig om je te verdedigen tegen suggestieve oppositie.

Bron: o.a. Elsevier.nl

Tags: corruptie, Jos van Rey, oppositie, oppositionele suggestie, transparantie, Tweede Kamer, Weekers