Clegg King maker

Blog uit Reading: We hebben dan eindelijk een nieuwe regering, na vijf dagen hectische besprekingen tussen de drie grootste partijen. De Conservatives gaan in bed met de Lib-Dems.

Strange bedfellows voor Engelse sensibiliteiten: de Lib-Dems worden traditioneel gezien als links, hoewel onder leiding van Nick Clegg er nooit echt veel linkse geluiden uit de Lib-Dems kwamen. Clegg was dan toch de ‘king-maker’. Hij kon kiezen tussen een coalitie met Labour of met de Conservatives. Hij heeft uiteindelijk voor de Conservatives gekozen: gedurft maar in ieder geval met een meerderheid in het parlement.

Ik denk dat het een goede keuze was. Een meer dubieuze keuze was het feit dat Clegg en zijn team ook besprekingen met Labour waren begonnen, oorspronkelijk in het geheim, parallel aan besprekingen met de Conservatives; dat zou hebben geleidt tot een “coalition of the losers” (de Lib-Dems hebben zetels verloren, net als Labour, ondanks het succes van Clegg in de TV debatten). Al met al komen de Conservatives en Labour er het beste uit: de Conservatives hebben zeer professioneel de onderhandelingen gevoerd en hebben lof ontvangen van alle kanten voor hun discrete houding. Brown heeft waardering geoogst met zijn waardige en bescheiden afscheidsrede. Clegg komt er in vergelijking een beetje “shabby” van af; er hangt nu een beetje de geur van opportunisme om hem heen.

Is eerlijkheid en discretie dan toch nog de beste manier om zaken te doen?

Dr. Maarten Ambaum @ Reading