Paul kiest geel-rood
Foto: Afp Photo/ Patrik Stollarz Lees verder »
Van Robbert Baruch, lobbyist bij het Verbond van Verzekeraars, kun je, zonder dat je hem kent, te weten komen dat hij van motorrijden houdt, dat hij graag naar een opera gaat en dat er volgens hem ‘heel veel reden waren om niet op de PvdA te stemmen’ bij de laatste verkiezingen, maar dat het toch verstandig was om te doen.
Hoe dat mogelijk is? Baruch houdt actief een weblog bij en hij twittert praktisch dagelijks met vrienden en relaties. Enkele jaren geleden was hij hierdoor even het mikpunt van weblog Geenstijl, dat hem een ‘nekschot’ toewenste.
Vroeger zou het misschien niet kunnen dat een lobbyist, die zijn werk grotendeels achter de schermen doet, zelf een persoonlijk publiek profiel onderhoudt. Dat zou de aandacht kunnen afleiden van de opdrachtgever, diens boodschap en diens belangen.
Tegenwoordig wordt daar anders over gedacht. Voormalig D66-Tweede Kamerlid Bert Bakker werkt als lobbyist voor het Haagse bureau Meines & Partners. Dat weerhoudt hem er niet van te twitteren met bijvoorbeeld Kamerleden en zijn dochter. Ook lobbyisten doen blijkbaar aan wat wel personal branding wordt genoemd. Lees verder »
Het opkomstpercentage voor de Tweede Kamerverkiezingen op woensdag 9 juni jl. is uitgekomen op 75,3 procent, tegen 80,4 procent in 2006. Dit jaar werden in totaal 9.435.667 stemmen uitgebracht. Van de stemmen was 0,3 procent ongeldig of blanco:
VVD – 20,5 procent, 1926551 stemmen, 31 zetels
PvdA – 19,6 procent, 1847776 stemmen, 30 zetels
PVV – 15,5 procent, 1453944 stemmen, 24 zetels
CDA – 13,6 procent, 1281137 stemmen, 21 zetels
SP – 9,8 procent, 924977 stemmen, 15 zetels
D66 – 6,9 procent, 653265 stemmen, 10 zetels
GroenLinks – 6,7 procent, 627912 stemmen, 10 zetels
ChristenUnie – 3,3 procent, 305628 stemmen, 5 zetels
SGP – 1,7 procent, 163512 stemmen, 2 zetels
Partij voor de Dieren – 1,3 procent, 122257 stemmen, 2 zetels
Trots op Nederland – 0,6 procent, 52735 stemmen, 0 zetels Lees verder »
Geert Wilders began to see a rise in his popularity after an Amsterdam appeals court decided to try him for anti-Muslim comments in January. But that has all changed since the European election – and the triumph by Geert Wilders, the right-wing populist and outspoken critic of Islam who in February was banned from entering Britain as a threat to “community harmony”.
To many abroad Mr Wilders, a Dutch MP, appears an old-fashioned racist whose views put him on a par with other far-Right politicians elsewhere in Europe.
Yet in its first ever test of national electoral support among the normally tolerant Dutch, his anti-immigration Party for Freedom which he founded in 2006 won 17 per cent of the votes – making it the second biggest party. That has shaken the country to its core – opening up the real possibility that, through the Dutch coalition system, Mr Wilders could win power at the next general election.
Now, like many others in the Netherlands, the Bernards are desperately worried. “This has the feeling of what happened to Germany in the 1930s,” said Alfred Bernard, 52, a lawyer. “Wilders blames foreigners for everything. People are disoriented because of the economic crisis. Everywhere there is dissatisfaction with mainstream politicians.
“After this I really believe that Wilders could become prime minister in the 2011 parliamentary elections, or at least set the political agenda.”
Source: Telegraph, Nick Meo in Rotterdam
‘U draait en u bent niet eerlijk’: in de aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen op 9 juni 2010 gaan politieke partijen duidelijk zichtbaar framen, primen en pluggen in hun strijd om de kiezersgunst. Zo ook in het Lijsttrekkerdebat op maandag 24 mei, althans volgens RTL Nieuws.
Hoe werkt dat, wat zijn dilemma’s? Wat is te zeggen over de voorbeelden vanuit verschillende wetenschappelijke en praktische invalshoeken? Hierover delen twee internationale topsprekers uit de wetenschap hun visie: dr. Yiannis Gabriel en dr. Jaap van Ginneken. Maarten Molenbeek MA benadert framen vanuit de praktijk van spindoctoring.
”Drie topsprekers over: Spinnen, draaien en verhalen vertellen”, vindt plaats op donderdag 3 juni 2010 in de Pulchri Studio, Lange Voorhout 15, 2514 EA te Den Haag. De bijeenkomst is specifiek gericht op communicatievakgenoten, die werken op D-niveau en in het bijzonder voor public affairs professionals. Lees verder »
De werknemer in de zorg geeft politiek en verzekeraar onvoldoende. Met een rapportcijfer van respectievelijk een 4,1 en een 4,7 krijgen politiek en zorgverzekeraars van werknemers in de zorg een dikke onvoldoende als het gaat om hun inspanningen voor kwaliteit van zorg.
Uit een landelijke zorgenquête van zorgverzekeraar Menzis onder ruim vierduizend werknemers in de zorg blijkt dat bijna zeven van de tien geënquêteerden vinden dat er vanuit de politiek te weinig geld voor de zorg beschikbaar is. De geënquêteerden zijn ook kritisch over de zorgverzekeraars. Zij kijken te veel naar hun eigen belang, zijn uit op winst, en hebben volgens de respondenten te weinig oog voor de mensen om wie het gaat. Zorgverleners zijn daarnaast kritisch over marktwerking. Marktwerking maakt de zorg duurder en gaat vaak ten koste van de patiënt of cliënt, is het oordeel.
Meer overleg?
Specifieke problemen onder werknemers, zoals landelijke regelgeving, agressie of werksfeer, belooft Menzis aan te kaarten bij zorgverleners, koepelorganisaties en politiek. Menzis verbaast zich over het feit dat er geen overlegorgaan is waarin alle partijen (patiënten, zorgverleners, zorgverzekeraars en toezichthouders) elkaar treffen. Menzis heeft daarom naar voorbeeld van de SER, het initiatief genomen voor de oprichting van een Stichting voor de Zorg.
Met Menzis dan maar terug naar vroeger, naar het oeverloos vergaderen onder de vleugels van NRV (nu: RVZ), Ziekenfondsraad (nu: CVZ) en andere adviesorganen als COTG (nu: in NZa) ? Hoe fijn het pluche ook zat voor de eerste partijen, de derde partij – patiënten – leden in die fora vooral onder het klapstoel-effect, het ‘Dank voor uw patiëntenperspectief in dit dossier, maar nu het om de bijbehorende financiën gaat, wordt u vriendelijk verzocht om buiten te wachten op ons besluit”.
Op maandag 17 mei 2010 is het symposium ‘de maatschappelijk actieve student 2.0’ in Utrecht, georganiseerd door LKvV, ISO, UniPartners, SSN, ESN en AIESEC.
Tijdens dit symposium staat centraal hoe studenten zich breder kunnen ontwikkelen, wat die bredere ontwikkeling van henzelf én van de onderwijsinstelling vereist, wat zin en onzin is van bestuurlijk actief zijn tijdens de studietijd.
Het symposium wordt gehouden bij Unitas S.R. aan het Lucas Bolwerk 8 te Utrecht, met als programma: Lees verder »
Blog uit Reading: We hebben dan eindelijk een nieuwe regering, na vijf dagen hectische besprekingen tussen de drie grootste partijen. De Conservatives gaan in bed met de Lib-Dems.
Strange bedfellows voor Engelse sensibiliteiten: de Lib-Dems worden traditioneel gezien als links, hoewel onder leiding van Nick Clegg er nooit echt veel linkse geluiden uit de Lib-Dems kwamen. Clegg was dan toch de ‘king-maker’. Hij kon kiezen tussen een coalitie met Labour of met de Conservatives. Hij heeft uiteindelijk voor de Conservatives gekozen: gedurft maar in ieder geval met een meerderheid in het parlement.
Ik denk dat het een goede keuze was. Een meer dubieuze keuze was het feit dat Clegg en zijn team ook besprekingen met Labour waren begonnen, oorspronkelijk in het geheim, parallel aan besprekingen met de Conservatives; dat zou hebben geleidt tot een “coalition of the losers” (de Lib-Dems hebben zetels verloren, net als Labour, ondanks het succes van Clegg in de TV debatten). Al met al komen de Conservatives en Labour er het beste uit: de Conservatives hebben zeer professioneel de onderhandelingen gevoerd en hebben lof ontvangen van alle kanten voor hun discrete houding. Brown heeft waardering geoogst met zijn waardige en bescheiden afscheidsrede. Clegg komt er in vergelijking een beetje “shabby” van af; er hangt nu een beetje de geur van opportunisme om hem heen.
Is eerlijkheid en discretie dan toch nog de beste manier om zaken te doen?
Dr. Maarten Ambaum @ Reading
Blog uit Reading (UK): ‘Het laatste nieuws is dat de Lib-Dems zeggen dat ze eerst met de Conservatives willen praten. Misschien toch nog “Brown out”?’
Van een afstand kijkend naar de Engelse verkiezingen lijkt het alsof er vooral ‘protest-stemmers’ zijn geweest om van MP Brown af te komen. Met citroenzuur in de mond heb ik die faux pas met de open microfoon, ‘a bigoted woman’, gezien, herhaald en herhaald. Zou er mediatrainer of adviseur in omgang met media zijn geweest, die gezegd heeft : ‘Prime Minister, de microfoon staat altijd aan’? q.e.d.
In Engeland krijgt de underdog altijd sterke support. Labour deed het dan ook stukken beter dan verwacht (wat nog steeds erg slecht is); ik denk dus dat er juist weinig proteststemmen zijn geweest. De Lib-Dems, daarentegen, hebben verloren terwijl iedereen dacht dat ze misschien de tweede partij zouden worden (in percentage stemmen). Al met al zijn de meeste mensen thuis gekomen naar hun natuurlijke partij: Engeland is nu eenmaal sterk ‘Conservative’ (ik denk aan de VVD begin jaren negentig, dus niet bepaald extreem) en Schotland, Noord-Engeland en Wales zijn als vanouds sterk Labour. Lees verder »